Bir neçə ay bundan əvvəl Kürdəmirin Carlı kəndindəki azyaşlı 3 qızın Bakıya qaçma hadisəsi Azərbaycan yeniyetmələrin davranışına yanaşmada bəzi yanlışlıqların olduğunu ortaya çıxardı. Məsələn, qızlardan birinin nənəsi bu hadisədə televiziyadakı şou verilişlərini, teleserialları və interneti günahlandırdı. Bəs həqiqətən tək günahkar bunlardırmı? Valideynlərin, mühitin və təhsilimizdəki nöqsanların heç qəbahəti yoxdurmu?
Uşaqların üzləşdiyi davamlı sindiromları lazımınca qiymətləndirə bilməyən ailələrdə bəzən elə şərait yaradılır ki, həmin yeniyetmələr onu başa düşməyən valideyndən uzaqlaşaraq heç tanımadığı, internet vasitəsilə tanış olduğu insana kor-koranə inanmağa məcbur olurlar. Digər səbəbi bilmək üçün isə sovet dövrünə nəzər yetirmək lazımdır. O zaman hətta ən ucqar kəndlərdə müxtəlif dərnəklər, kurslar fəaliyyət göstərirdi. Buraya davamlı olaraq teatr qruppalarının gəlməsi, müxtəlif görüşlərin keçirilməsi və başqa bu kimi hallar kimi yaradıldı ki, gənclər vaxtlarını düzgün bölə bilsinlər. Təəssüf ki, müasir dövrdə kəndlər və qəsəbələr böyük şəhərlərin cah-cəlallı həyatının arxasında közərir.
Hazırda kəndlərdəki yeniyetmələr asudə vaxtlarını televiziyada nümayiş edilən xüsusən də varlı insanların dəbdəbəli həyatından bəhs edən serialları izləməklə keçirir və elə bunun nəticəsidir ki, azyaşlı gənclər, əsasən də qızlar bu həyata maraq göstərirlər. Belə serialların əksəriyyəti bu yaşdakı yeniyetmələri istər-istəməz cəlb edir və internetdəki “qurtuluş”a aparır. Bəs gəncləri internetdən uzaq saxlamağın mümkün olmamasına səbəb nədir?
Təbii ki, ən böyük səbəb valideynlərin əksəriyyətinin müasir texnologiyalardan xəbərsiz olmasıdır. Bəlkə də, həmin valideyn heç ağlına belə gətirə bilməz ki, yanındakı övladı kiçik bir telefonla saniyələr içərisində kilometrlərlə uzaqdakı tanımadığı bir insana ismarıc göndərib müəyyən əlaqələr qura bilər. Yaxşı, görəsən, adi bir ismarıcla başlayan və sonu, adətən, pis nəticələnən əlaqələrdən sonra, həmin yeniyetmələrə cəmiyyət necə yanaşır? Təbii ki, olduqca pis! Bu da sonralar həmin yeniyetmələrdə psixoloji problemlərin yaranmasına səbəb olur. Nəticədə isə cəmiyyət qayğısız həyatdan yenicə uzaqlaşmağa çalışan fərdini itirmiş olur.
Özünü və dünyanı hələ lazımınca dərk etməyən yeniyetmələri qorumaq üçün valideyn düşüncəsi, təhsil sistemi və cəmiyyətin insana yanaşma tərzi dəyişməyə məhkumdur. Əks təqdirdə cəmiyyət elektron inkişafın bizə açdığı savaşda məğlub tərəf olacaq.
